ماهپیشونی را اینجا بشنویدبعد این چند سطر را بخوانید بی رحمی است اگر اینکار را را آهنگ خانم گوگوش بنامیم چرا که اوج هنر در کلام است و بقول انجیل در آغاز کلمه بود واقعا هم کلمه بوده و هست ماه پیشونی با استعاره از یک افسانه کهن ایرانی شروع میشود یک جور سیندرلای ایرانی، پسر حاکمی که سوار اسب سپید دنبال دختری می آید که ماهی نقره ای بر پیشانی دارد دختری یتیم تحت سلطه مادرخوانده که در زندگی فقط مورد لطف دیو و پری قرار گرفته و فرصت رقص با شاهزاده را پیدا کرده است اما قصه با زاویه دید دوم شخص، از زبان زن در معنای عام آن خطاب به شاهزاده یا مرد شروع میشود ای سوار اسب ابلق دنبال چی میگردی؟ تو که پسر نجیبی هستی پس چرا اینقدر اُسگلی چشم هاتو باز کن تو تاریکی محض دنبال چی هستی؟ دختری با یک ماه بر پیشانی؟ ماه پیشونی قصه دیو و آب سفید است خواب است رویاست رهایش کن ماه پیشونی مال قصه است دقیقا همینجای شعر زاویه دید به اول شخص تغییر میکند زن، از حقیقت زن میگوید از خودش که دیگر از افسانه ها دو
اشتراک گذاری در تلگرام